சித்திரை 1, ஆடி 1, ஜப்பசி 1, மற்றும் தை 1, இவற்றை எல்லாம் விழாவாக கொண்டாடுவது, ஏதோ ஒரு சடங்கு, பழக்கம் என நினைத்து கொண்டுள்ளோம். ஆனால் இதற்குள் மிகப்பெரிய அறிவியலை வைத்துள்ளனர் நம் முன்னோர்.
சூரியன் உதிக்கும் திசை கிழக்கு என்று சிறு பிள்ளைகளுக்கு சொல்லித் தருகின்றோம். ஆனால் என்றாவது ஒரு அளவை வைத்து சூரியன் உதிக்கின்ற போது சோதித்து இருக்கிறோமா என்றால் கண்டிப்பாக இல்லை.
நம் அறிவியலை அழித்து, முட்டாள்தனமான கல்வியை, வெள்ளையர்கள் புகுத்தி விட்டனர் என்பதற்கு இதுவும் ஒரு சான்று. ஆம், சூரியன் ஒரு குறிப்பிட்ட நாளில் மட்டுமே சரியான கிழக்கு திசையில் உதிக்கும். பின் சிறிது சிறிதாக வடகிழக்கு திசை நோக்கி நகர்ந்து ஒரு குறிப்பிட்ட புள்ளியில் நின்று, மறுபடியும் தெற்கு திசையை நோக்கி திரும்பும். அதன்பின் மறுபடியும் ஒருநாள் கிழக்குத் திசையில் உதிக்கும். அதன் பின் தென்கிழக்கு நோக்கி நகரும்.
சூரியன் சரியாக கிழக்குத் திசையில் ஆரம்பித்து, வடகிழக்கு, தென்கிழக்கு என்று சென்று, மறுபடியும் சரியான கிழக்குத் திசைக்கு வர ஆகின்ற நேரம், சரியாக ஒரு ஆண்டு.
சரி, இதற்கும் தமிழ் மாதத்திற்கும் என்ன சம்பந்தம்?
சூரியன் தனது பயணத்தை கிழக்குத் திசையில் இருந்து ஆரம்பிக்கும் அந்த நாள் தான் சித்திரை-1, அந்த நாளையே நாம் தமிழ் புத்தாண்டாக கொண்டாடுகின்றோம். கிழக்கில் இருந்து வடகிழக்கு புள்ளியை அடையும் அந்த நாள் தான் ஆடி-1, அந்த நாளையே நாம் ஆடி பிறப்பாகக் கொண்டாடுகின்றோம். மறுபடியும் சூரியன் கிழக்கு நோக்கி வரும் போது ஜப்பசி-1, அந்த நாளையே நாம் தீபவளியாக கொண்டாடுகின்றோம். மீண்டும் சரியாக தென்கிழக்கு வரும் போது தை-1, நாம் தைப்பொங்கலாக கொண்டாடுகின்றோம்.
வானியல் மாற்றங்களையும், அதை சார்ந்த பருவ கால மாற்றங்களையும் நன்கு உணர்ந்திருந்த நம் முன்னோர், இவற்றை அனைவரும் அறியும் வகையில் தான், திருவிழாவாக கொண்டாடினர்.
அடுத்த தலைமுறைக்கும், நம் பாரம்பரியத்தை வெறும் சடங்காக மட்டும் அல்லாமல், அதில் மறைந்துள்ள அறிவியலையும் எடுத்து சேர்ப்போம்.
